Η φωτογραφία είναι η ένωση της τέχνης με την επιστήμη. Είναι η οπτική γωνία που αντιλαμβανόμαστε την καθημερινότητα αυθόρμητη και απαλλαγμένη από κάθε υποκριτικό σχεδιασμό ή προετοιμασία. Είναι η αγωνία του φωτογράφου να κλειδώσει τη στιγμή για πάντα, να την περάσει στην αιωνιότητα... Η φωτογραφία είναι τέχνη, πάθος, έρωτας, ματαιοδοξία, αγάπη για τη στιγμή, ελατήριο για τη φαντασία, πρόκληση! Είναι μνήμη, επιστήμη, άποψη, ταξίδι, γνώση. Είναι αλήθεια και ψέμα μαζί όπως είναι και κάθε μορφή τέχνης. Από τη μία είναι ένα χαρτί γεμάτο χημικά και χρώματα, ενώ από την άλλη είναι μια συλλογή συναισθημάτων. Από τη μία είναι η στιγμιαία αποτύπωση της στιγμής, ενώ από την άλλη ένας οδηγός για το ταξίδι στο χρόνο και στο χώρο. Μια φωτογραφία δίνει αξία στη στιγμή και σε κάθε τι (πρόσωπο ή πράγμα) που απαθανατίζει (απαθανατίζω=φωτογραφίζω, αποθανατίζω=σκοτώνω). Κάτι που δείχνει καθημερινό και ίσως ασήμαντο, όπως ένα μικρό κοχυλάκι στην άμμο την ώρα που το παίρνει το κύμα, το κάνει να φαίνεται μοναδικό ή ακόμα καλύτερα του προσδίδει την πραγματική του αξία!
Γιατί αγαπάμε τη φωτογραφία
Την αγαπάμε διότι η φωτογραφία κατασκευάζει την πραγματικότητα είτε έχει αυτή την πρόθεση είτε όχι. Γιατί μπορείς να μοιραστείς στιγμές, καταστάσεις, αλλά και να τις κρατήσεις για πάντα. Διότι διεγείρει τη φαντασία αφού αφήνεται ελεύθερη. Ένα χαμόγελο, δυο μάτια, ένα σούρουπο, μια αγκαλιά ανοιχτή ή μια υψωμένη γροθιά... αυτά είναι εκεί, μόνα τους αλλά πανίσχυρα να ξυπνήσουν αναμνήσεις ή να κεντρίσουν τη σκέψη. Η φωτογραφία είναι για όσους δε φοβούνται να αφεθούν σε συναισθήματα, για όσων η σκέψη γρηγορεί, για όσους γοητεύονται από την αναζήτηση και δε βολεύονται με τα έτοιμα. Όπως είχε πει και ο Pablo Picasso: “I have discovered photography. Now I can kill myself. I have nothing else to learn.” Αλλά και ο Brooks Anderson: “The virtue of the camera is not the power it has to transform the photographer into an artist, but the impulse it gives him to keep in looking...”
Γιατί ψηφιακή φωτογραφία
Έστω κι αν δεν έχουμε ψηφιακή μηχανή, κάποια στιγμή ονειρευόμαστε να αγοράσουμε. Ποιός είναι ο λόγος όμως που προτιμάμε την αγορά ψηφιακής αντί για μια κανονική (με φιλμ); Είτε συζητάμε για ψηφιακή φωτογραφία, είτε για κλασσική, πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν αλλάζει ο κόσμος ή η τέχνη, αλλάζει μόνο ο τρόπος. Με κάποιες βελτιώσεις! Η ψηφιακή φωτογραφία προσφέρει κάποια πλεονεκτήματα μεταξύ των οποίων:
-Ευκολία και άνεση. Η ύπαρξη της οθόνης LCD μας δίνει μεγάλη ευκολία να βλέπουμε και να στοχεύουμε ακριβώς την πόζα που επιθμούμε. Συν τις άλλοις μας δείχνει και τη φωτογραφία που τραβήξαμε, οπότε αποφεύγονται φαινόμενα "κακών" φωτογραφιών όπως άνθρωποι με κλειστά μάτια, αφού σε τέτοια περίπτωση το αντιλαμβανόμαστε και επί τόπου επιχειρούμε δεύτερη φορά την πόζα.
-Οικονομία. Τα φιλμ κοστίζουν αρκετά λεφτά που δεν χρειάζεται να σπαταλάει όποιος έχει ψηφιακή κάμερα. Επιπλέον σε ένα 36άρι φιλμ συνήθως (για ερασιτέχνη μιλάμε) οι 15-20 (το πολύ) φωτογραφίες να είναι καλές. Οι υπόλοιπες θα είναι θολές, κουνημένες, καμένες, με λανθασμένη στόχευση κλπ... Αντίθετα στην ψηφιακή είμαστε σίγουροι ότι 100% όλες οι φωτογραφίες μας είναι αρκετά καλές λόγω της οθόνης που μας δείχνει τα λάθη μας. Επομένως η εξοικονόμευση χρημάτων είναι σημαντική.
-Κόστος εμφάνισης. Πλέον δεν χρειάζεται να εμφανίζουμε και εκτυπώνουμε ΟΛΟ το φιλμ αλλά μπορούμε να επιλέγουμε μόνο τις κορυφαίες φωτογραφίες μας και να τυπώνουμε μόνο αυτές. Επιπρόσθετα, δεν χρειάζεται να πηγαίνουμε στο φωτογραφείο δυο φορές για εκτύπωση αφού μπορούμε να τις εκτυπώσουμε online!
-Άμεση αρχειοθέτηση στον Η/Υ: Γεγονός που δεν ίσχυε με τις κλασικές αφού μας υποχρέωνε στην αγορά scanner και σε αρκετές ώρες σκαναρίσματος!
-Όμορφο design και υψηλή τεχνολογία: Οι ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές είναι πολύ πιο όμορφες, ελαφριές, εντυπωσιακές, με ηλεκτρονικά μέρη έναντι των μηχανικών, άρα με ελάχιστους θορύβους και με πολύ υψηλότερη τεχνολογία σε μικρότερο μέγεθος.
-Αντοχή στο χρόνο: Το φιλμ είναι αναλώσιμο και δεν έχει καμία τύχη στον χρόνο. Το μόνο που προσφέρει είναι δουλειά και χρήμα στους φωτογράφους που με ταλέντο και μεράκιπροσπαθούν να το συντηρήσουν αλλά και με υπομονή και επιμέλεια προσπαθούν επίσης να συντηρούν την λανθασμένη άποψη ότι δεν πρέπει να αγοράζουμε ψηφιακή κάμερα! Πόσες εμφανίσεις μπορούμε να κάνουμε από ένα φιλμ; Και πόσο κοντά στην αρχική φωτογραφία θα είναι η εμφάνιση μετά από δεκαετίες; Αντίθετα με κόστος μικρότερο του ενός euro αγοράζουμε ένα CD που έχει εγγύηση περίπου 125 χρόνια και χωράει περίπου 800-1500 φωτογραφίες και κάθε εκτύπωση που θα κάνουμε από αυτό το CD θα έχει ίδια ποιότητα με την πρώτη άσχετα με το πόσα χρόνια ή δεκαετίες θα έχουν περάσει!
Όσο για την άποψη ότι η ψηφιακή φωτογραφία υστερεί σε ποιότητα, θα πρέπει να διαχωρίσουμε στο μυαλό μας το θέμα της ποιότητας με το θέμα του μεγέθους. Όταν μιλάμε για megapixels, μιλάμε για μέγεθος και όχι για ποιότητα. Η ποιότητα είναι θέμα του εκάστοτε φακού και του εκάστοτε αισθητήρα. Επομένως αν έχουμε μια ψηφιακή φωτογραφική πχ Nikon D100 και μια αναλογική Nikon με τον ίδιο φακό (ναι υπάρχουν και ψηφιακές με αναλογικές με τον ίδιο φακό), τότε η ποιότητα της φωτογραφίας θα είναι ΑΚΡΙΒΩΣ η ίδια και με την κλασσική αλλά και με την ψηφιακή μηχανή! Στο μόνο που ίσως υπερτερεί το φιλμ είναι στο μέγεθος που μπορεί να δώσει γιγαντιαίες εκτυπώσεις, κάτι που θα χρειαζόσουν δεκάδες megapixels στην ψηφιακή φωτογραφία. Τέλος να επισημάνουμε ότι η ψηφιακή μηχανή μας βελτιώνει ως φωτογράφους. Δεν χρειάζεται να κρατάμε πλέον σημειώσεις, να θυμόμαστε ρυθμίσεις και να τις χάνουμε ή να τις ξεχνούμε μέχρι να εμφανιστεί το φίλμ. Με ένα-δύο κλικ μπορούμε να δούμε την ταχύτητα, το διάφραγμα, την εστιακή απόσταση και να μάθουμε με ποιο τρόπο οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις επηρέασαν το αποτέλεσμα (τη φωτογραφία). Μας βοηθάει να ξαναανακαλύψουμε τη φωτογραφία!
Συγγραφή και επιμέλεια : Μιχάλης Βλαστός (Dr_Michael), Γιάννης Κόκκινος (Barba-Giannis), Μιχάλης Νούκαρης (MikeNuke), Χρήστος Βεντούρης (LeChuck), Σωτήρης Μπλατσής (Dead_Poet), Γιώργος Φιωτάκης (fotoartmagazine)
Νοέμβριος 2002
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου