Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009

Shiloh Pepin THE LITTLE MERMAID

Μέγεθος γραμμάτων: Μικρότερα γράμματα Μεγαλύτερα γράμματα
"Έφυγε" στα 10 της χρόνια το κορίτσι - γοργόνα

Μόνο δέκα χρόνια κατάφερε να ζήσει η Shiloh Pepin, το γνωστό ως «κορίτσι γοργόνα». Οι γιατροί αρχικά είχαν προβλέψει ότι το μικρό κορίτσι θα ζούσε μόνο λίγες ημέρες μετά τη γέννησή της, λόγω του σπάνιου συνδρόμου κατά το οποίο τα πόδια είναι κολλημένα μεταξύ τους.

Ωστόσο, η μικρή γοργόνα, η οποία έγινε γνωστή μέσω της τηλεόρασης και του διαδικτύου, κατάφερε να ζήσει 10 χρόνια. Η Shiloh πέθανε στο Ιατρικό Κέντρο του Maine, όπου νοσηλευόταν για μία εβδομάδα σε κρίσιμη κατάσταση.

Τα άτομα που πάσχουν από το «σύνδρομο γοργόνας», επίσης γνωστό ως sirenomelia, έχουν ένα νεφρό που υπολειτουργεί, δεν έχουν παχύ έντερο ή γεννητικά όργανα και τα πόδια ξεκινούν από τη μέση.

Μερικά παιδιά που είχαν την ασθένεια, επέζησαν από αυτήν την κατάσταση επειδή έκαναν επέμβαση διαχωρισμού των ποδιών. Όχι όμως και η Shiloh, καθώς θα αντιμετώπιζε πρόβλημα στα αιμοφόρα αγγεία της. Η ιστορία της απασχόλησε την «μετρ» του ριάλιτι Oprah Winfrey.

7 πράγματα που δεν γνωρίζατε για τον εαυτό σας

πηγη


Το ανθρώπινο σώμα είναι μια πολύπλοκη μηχανή, που λειτουργεί με απόλυτη ακρίβεια και συντονισμό. Οι επιστήμονες έχουν διερευνήσει ορισμένες από τις θαυματουργές και μυστηριώδεις ιδιότητες του ανθρώπινου οργανισμού.




1) Το στομάχι σας εκκρίνει διαβρωτικό οξύ
Υπάρχει ένα επικίνδυνο υγρό μέσα στο σώμα σας και συγκεκριμένα στο έντερό σας. Τα τοιχωματικά κύτταρα του στομάχου εκκρίνουν υδροχλωρικό οξύ, μια διαβρωτική ουσία, που χρησιμοποιείται στη βιομηχανία. Τα τοιχώματα του στομάχου κρατούν αυτό το δηλητηριώδες υγρό με ασφάλεια στο πεπτικό σύστημα, προκειμένου να γίνει η διάσπαση των γευμάτων σε μικρότερα συστατικά.

2) Οι αισθήσεις και η θέση του σώματος επηρεάζουν τη μνήμη σας

Η μνήμη συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με τις αισθήσεις. Ένα άρωμα ή ένας ήχος μπορεί να επαναφέρει στη μνήμη ενός ανθρώπου ένα μακρινό γεγονός ακόμη και από την παιδική του ηλικία. Οι λόγοι της διασύνδεσης μπορεί να είναι προφανείς (π.χ. ένα κουδούνι ποδηλάτου σας κάνει να θυμηθείτε μια παλιά διαδρομή) ή ανεξιχνίαστοι.

Μια πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι η ανάκληση γεγονότων γίνεται ταχύτερα και καλύτερα, όταν το σώμα σας βρίσκεται σε παρόμοια θέση με τη θέση που είχατε την ώρα του συγκεκριμένου συμβάντος.

3) Τα οστά σπάνε λόγω έλλειψης ανόργανων στοιχείων

Τα οστά πέρα από την υποστήριξη των οργάνων και των μυών, βοηθούν στη ρύθμιση των επιπέδων ασβεστίου του οργανισμού. Τα οστά περιέχουν τόσο φώσφορο όσο και ασβέστιο, το τελευταίο εκ των οποίων είναι απαραίτητο για τους μυς και τα νεύρα. Όταν υπάρχει έλλειψη ασβεστίου, τα οστά γίνονται αδύναμα και εύθραυστα και σπάνε.

4) Μεγάλο μέρος του γεύματός σας είναι τροφή για το μυαλό σας

Αν και αντιπροσωπεύει μόνο το 2% του συνολικού βάρους του σώματός σας, ο εγκέφαλος απαιτεί το 20% των θερμίδων και του οξυγόνου του σώματος. Για να διατηρήσετε τον εγκέφαλό σας καλά εφοδιασμένο με πόρους, τρεις μεγάλες εγκεφαλικές αρτηρίες αντλούν συνεχώς οξυγόνο.

Η απόφραξη αυτών των αρτηριών στερεί τα εγκεφαλικά κύτταρα από την ενέργεια που χρειάζονται για να λειτουργήσουν, επηρεάζοντας τις λειτουργίες που ελέγχονται από τη συγκεκριμένη περιοχή και αυξάνοντας τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου.

5) Χιλιάδες αυγά παραμένουν αχρησιμοποίητα από τις ωοθήκες

Όταν μία γυναίκα διανύει την 5η με 6η δεκαετία της ζωής της, ο έμμηνος κύκλος, που ελέγχει τα επίπεδα ορμονών της και προετοιμάζει τη γονιμοποίηση των ωαρίων, παύει. Οι ωοθήκες της παράγουν όλο και λιγότερα οιστρογόνα, σηματοδοτώντας μια σειρά από σωματικές και ορμονικές αλλαγές στον οργανισμό της. Τα ωοθυλάκια αρχίζουν να μην ελευθερώνουν ωάρια όπως πριν.

Η μέση γυναίκα έχει στην εφηβεία 34.000 αχρησιμοποίητα ωοθυλάκια, αν και μόνο 350 περίπου κατά τη διάρκεια της ώριμης ζωή της.

6) Στην εφηβεία αλλάζει η δομή του εγκεφάλου

Είναι γνωστό ότι οι ορμονικές αλλαγές είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη και την προετοιμασία του οργανισμού για την αναπαραγωγή. Γιατί όμως είναι τόσο ταραγμένη συναισθηματικά η εφηβεία;

Ορμόνες, όπως η τεστοστερόνη, επιδρούν στην ανάπτυξη των νευρώνων του εγκεφάλου και οι αλλαγές στη δομή του εγκεφάλου επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τη συμπεριφορά. Έτσι εξηγείται η συναισθηματική αστάθεια, η απάθεια και η δυσκολία στη λήψη αποφάσεων, καθώς ο εγκέφαλος ωριμάζει στη διάρκεια της εφηβείας.

7) Μπορείτε να κάνετε τους άλλους να γελάνε μαζί σας

Ακριβώς όπως όταν παρακολουθείτε κάποιον να χασμουριέται είναι πολύ πιθανό ασυναίσθητα να κάνετε το ίδιο, οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι το γέλιο προκαλεί μιμητισμό και τελικά φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά.

Φαίνεται ότι το γέλιο, το κλάμα, ακόμη και το χασμουρητό μπορεί να είναι ένας τρόπος ενίσχυσης της κοινωνικότητας. Είναι ακόμη μια εύκολη λύση αν θέλετε να σπάσετε τον πάγο μετά από έναν διαπληκτισμό ή όταν βρίσκεστε σε μια παρέα με ανθρώπους που δεν γνωρίζετε καλά.

Abramovich: 47.000 δολάρια για φαγητό και 5.000 δολάρια πουρμπουάρ!

Θα αναρωτηθεί κανείς: Μα τι έφαγαν; Ο,τι και να έφαγαν ο Ρώσος μεγιστάνας Roman Abramovich και η αγαπημένη του Daria Zhukova, (σύνολο δύο άτομα δηλαδή), ο λογαριασμός που ήλθε στο τέλος έγραφε: Οφειλόμενο ποσόν, 47.000 δολάρια! Για ένα γεύμα για δύο άτομα και δύο μπουκάλια κρασί!

Η είδηση «βγήκε» από το υπερπολυτελές εστιατόριο Nello της Νέας Υόρκης, όπου δείπνησε με την αγαπημένη του ο ιδιοκτήτης της Chelsea. Φανταστείτε, δε, ότι η ίδια η σύντροφός του, η οποία είναι μόλις 28 ετών, δήλωσε ότι δεν έφαγε και δεν ήπιε πολύ γιατί είναι έγκυος. Τα κρασιά τα ήπιε σχεδόν μόνος του ο 43χρονος Roman, ενώ έφαγε και το περισσότερο φαγητό από τους δύο. Εάν δηλαδή έτρωγε «κανονικά» και η Daria, πόσο θα πλήρωναν;
Και επειδή κατέχει επάξια την θέση του 51ου πλουσιότερου ανθρώπου στον κόσμο, με μία περιουσία που ξεπερνά τα 8.5 δις δολάρια, ο Abramovich, άφησε όχι 10 και 20, αλλά 5.000 δολάρια ως tip, γιατί είναι και πολύ…large!

Αυτός είναι άνδρας…47.000 δολάρια για δύο άτομα…και πουρμπουάρ 5.000 δολάρια...Τι άλλο να πει κανείς…

Ποιος κλόουν; Δεν τον είδα.. Μιλάω στο κινητό!



Την αρνητική επίδραση της χρήσης του κινητού τηλεφώνου στην υγεία μας ήρθε να επιβεβαιώσει μία νέα επιστημονική έρευνα, οι υπεύθυνοι της οποίας συνέλεξαν νέα στοιχεία μέσω ενός πρωτότυπου πειράματος. Έβαλαν έναν κλόουν να περνά πάνω σε ένα μονότροχο ποδήλατο και παρατήρησαν τις αντιδράσεις των περαστικών, οι οποίοι ήταν όλοι απασχολημένοι με κάτι.. άλλος μιλούσε με τον ή τη συνοδό του, άλλος άκουγε μουσική, άλλος μιλούσε στο κινητό του.Σύμφωνα με άρθρο της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας (01/11), πρόκειται για μία νέα αμερικανική έρευνα, η οποία επιβεβαιώνει την επίδραση της χρήσης κινητού τηλεφώνου στην ικανότητα εστίασης της προσοχής ενός ατόμου που περπατά στο δρόμο ή οδηγεί.

Η ερευνητική ομάδα του Ira Ε. Hyman, ψυχολόγου στο Western Washington University, μέσω του πρωτότυπου αυτού τεστ, διαπίστωσε ότι μόλις το 25% όσων μιλούσαν στο κινητό τους είχαν αντιληφθεί την παρουσία του κλόουν, ενώ οι υπόλοιποι περαστικοί, αν και επίσης είχαν στραμμένη την προσοχή τους σε κάτι άλλο, εντούτοις αντιλήφθηκαν σε ποσοστό 50% ότι περνούσε ένας κλόουν.

Επίσης, διαπιστώθηκε ότι στη συντριπτική τους πλειονότητα οι άνθρωποι που περπατούν στον δρόμο μιλώντας στο κινητό, βαδίζουν πιο αργά, αλλάζουν συχνά πορεία χωρίς να το συνειδητοποιούν και σπανίως αντιλαμβάνονται την παρουσία τρίτων.

Το γεγονός αυτό κατά τους Αμερικανούς ερευνητές αποτελεί ισχυρή ένδειξη ότι η χρήση του κινητού τηλεφώνου αποδιοργανώνει σε τέτοιο βαθμό την ικανότητα συγκέντρωσης ενός ατόμου ώστε μπορεί να δυσχεράνει ακόμη και την εκτέλεση πολύ απλών πράξεων, όπως π.χ. το περπάτημα, οι οποίες σε φυσιολογικές συνθήκες απαιτούν μια σχετικά περιορισμένη συγκέντρωση.

Συμπεραίνουν λοιπόν εύλογα ότι, για την εκτέλεση πολύ πιο σύνθετων ενεργειών, όπως είναι η οδήγηση αυτοκινήτου, οι οποίες απαιτούν μεγάλη συγκέντρωση, η χρήση του κινητού είναι εξαιρετικά επιζήμια και συστήνουν στους οδηγούς να την αποφεύγουν.

Όσο για τους διάφορους τρόπους «αντιμετώπισης» του προβλήματος της απόσπασης της προσοχής εξαιτίας της χρήσης του κινητού, οι «θεραπείες» που μας προτείνουν οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, όπως το handsfree ή το bluetooth, αποδεικνύονται στην πράξη τελείως αναποτελεσματικές, για τον απλούστατο λόγο ότι μπορεί να απελευθερώνουν τα χέρια μας, όχι όμως και το μυαλό μας.

Οι ειδικοί αποκαλούν «αντιληπτική τύφλωση λόγω απόσπασης της προσοχής» (inattentional blindness) την κατάσταση κατά την οποία το άτομο αδυνατεί να καταγράψει νέες οπτικές πληροφορίες, επειδή η προσοχή του είναι στραμμένη σε κάτι άλλο.

Η εν λόγω έρευνα πρόκειται να δημοσιευθεί επίσημα στην επιστημονική επιθεώρηση «Applied Cognitive Psychology» με τον πρωτότυπο τίτλο «Είδατε τον κλόουν με το μονότροχο ποδήλατο;».

Μαθήματα ανθρωπιάς



To ακόλουθο κείμενο δεν έχει πλάκα. Δεν ξέρουμε καν αν είναι αληθινό περιστατικό ή αν είναι απλά ένα email που κάνει τον γύρο του διαδικτύου. Αξίζει όμως αφιερώσετε δύο λεπτά.


Τι θα έκανες εσύ; Θα διάλεγες, σίγουρα..
Μην κοιτάξεις για κάτι αστείο σ' αυτό το κείμενο, δεν υπάρχει, μα διάβασε το.
Η ερώτηση είναι: Θα έκανες την ίδια επιλογή ;

Σε ένα δείπνο, για φιλανθρωπικό σκοπό, ενός σχολείου για παιδιά με ειδικές ανάγκες, ο πατέρας ενός αυτιστικού παιδιού διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που δεν θα την ξεχάσει κανείς από όσους την άκουσαν εκείνη τη μέρα.

Μετά την τελετή, έκανε μια ερώτηση.
"Όταν η φύση δεν παρεμποδίζεται από εξωτερικές επιρροές, όλα γίνονται τέλεια.
Ακόμα ο γιος μου, ο Shay, δεν μπορεί να μάθει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Δεν μπορεί να καταλάβει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Πού είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων στο γιο μου;"

Όλοι στην αίθουσα αναρωτιόνταν σιωπηλά και γεμάτοι απορία.
Ο πατέρας συνέχισε.

"Όταν ένα παιδί σαν τον Shay που είναι πνευματικά ανάπηρο, έρχεται στη ζωή, η ευκαιρία να καταλάβεις την αληθινή ανθρώπινη φύση είναι, το πώς οι υπόλοιποι άνθρωποι θα συμπεριφερθούν σ' αυτό το παιδί."
Και αφηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που θα σας παρακαλέσω θερμά να διαβάσετε μέχρι το τέλος της..

Ο Shay κι εγώ, περάσαμε έξω από ένα πάρκο, όπου κάποια αγόρια που γνώριζαν τον Shay, έπαιζαν μπέιζμπολ.
Ο Shay με ρώτησε, "μπαμπά, νομίζεις ότι θα μ' αφήσουν να παίξω μαζί τους;"
Εγώ ήξερα ότι τα περισσότερα αγόρια, δεν θα ήθελαν κάποιον σαν τον Shay στην ομάδα τους.
Μα ήξερα, και καταλάβαινα σαν πατέρας, ότι αν του δινόταν η ευκαιρία να παίξει, θα του έδινε πολύ μεγάλη χαρά και επίσης ένα αναγκαίο αίσθημα ένταξης, μαζί με κάποια εμπιστοσύνη που θα γινόταν αποδεκτός από τα άλλα παιδιά, παρά την αναπηρία του.
Πλησίασα λοιπόν ένα από τα παιδιά, και το ρώτησα χωρίς βέβαια να περιμένω και πολλά, αν ο Shay θα μπορούσε να παίξει μαζί τους.
Το αγόρι κοίταξε γύρω του σαν να ζητούσε κάποια υποστήριξη, μα στο τέλος απάντησε, "χάνουμε έξι γύρους, και το παιχνίδι είναι στον όγδοο γύρο. Γιατί όχι, μπορεί να παίξει στην δική μας ομάδα, και θα προσπαθήσουμε να τον βάλουμε να παίξει στον επόμενο γύρο, να αποκρούσει τις βολές αν το θέλει.
Ο Shay πήγε με δυσκολία μέχρι τον πάγκο της ομάδας, για να φορέσει την μπλούζα της ομάδος. Τον παρακολουθούσα με μάτια δακρυσμένα και μια θέρμη στην καρδιά μου.
Τα αγόρια της ομάδας, είδαν την χαρά μου, που τον αποδέχτηκαν στην ομάδα τους.

Στο τέλος του όγδοου γύρου, η ομάδα του Shay νικούσε μερικούς πόντους, αλά ήταν ακόμη πίσω τρεις πόντους για να κερδίσουν τον γύρο.
Στην αρχή του ένατου γύρου, ο Shay έβαλε το γάντι και έπαιξε δεξιά στο γήπεδο.
Αν και οι μπαλιές δεν ήρθαν προς την κατεύθυνσή του, έδειχνε ενθουσιασμένος, δείχνοντας την χαρά του, και μόνο που βρισκόταν εκεί, χτυπώντας όλο χαρά τα χεράκια του.
Το χαμόγελό του ήταν από το ένα αυτί στο άλλο, όταν με κοίταζε που τον χαιρετούσα από την εξέδρα.

Προς το τέλος του ένατου γύρου, η ομάδα του Shay πήρε κι άλλους πόντους.
Με δύο παίκτες έξω, και τρεις έξω από την βάση, οι πιθανότητες να κερδίσει γύρους, ήταν κοντά στην βάση, και ο Shay καθορίστηκε σαν ο επόμενος για να αποκρούσει τις βολές.

Σ' αυτό το κρίσιμο σημείο, αναρωτήθηκα αν θα αφήσουν τον Shay να δοκιμάσει να αποκρούσει, και να χάσουν τις πιθανότητες να κερδίσουν το παιχνίδι.
Για μεγάλη μου έκπληξη, ..τον άφησαν!

Όλοι γνωρίζανε ότι ήταν αδύνατον να χτυπήσει ο Shay την μπάλα, τη στιγμή που δεν ξέρει καν, πώς να κρατήσει κατάλληλα το ρόπαλο, πόσο μάλλον να στοχεύσει την μπάλα.
Εντούτοις, ο Shay πήρε θέση.
Ο αντίπαλος παίχτης, που πετάει την μπάλα, αναγνώρισε ότι η ομάδα του Shay έβαλε την νίκη του παιχνιδιού σε δεύτερη μοίρα, για να δώσουν την ευκαιρία στο παιδί αυτό, να χαρεί αυτήν τη στιγμή, γι αυτό και ήρθε πιο κοντά, προσπαθώντας να τον βοηθήσει να τα καταφέρει ρίχνοντας την μπάλα απαλά στον Shay.

Στην πρώτη προσπάθεια, ο Shay κούνησε αδέξια το ρόπαλο και αστόχησε.
Ο αντίπαλος παίκτης, ήρθε ακόμη πιο κοντά του λίγα βήματα, για να του πετάξει ακόμη πιο απαλά την μπάλα. Ο Shay κούνησε πάλι αδέξια το ρόπαλο, μα αυτή τη φορά βρήκε τυχαία την μπάλα, στέλνοντάς την πολύ κοντά, και μάλιστα σε έναν αντίπαλο.

Το παιχνίδι τώρα, κανονικά θα είχε τελειώσει.
Ο αντίπαλος όμως, σήκωσε την μπάλα, και, ενώ θα μπορούσε να την πετάξει στην πρώτη βάση, βγάζοντας τον Shay έξω από το παιχνίδι, πέταξε επίτηδες την μπάλα πολύ ψηλά, πάνω από το κεφάλι του συμπαίκτη του, και μακριά κι από τους άλλους συμπαίκτες του.

Όλοι στις εξέδρες, και από τις δύο ομάδες, άρχισαν να φωνάζουν, "Shay τρέξε στην πρώτη βάση, τρέξε, τρέξε..."
Ποτέ στη ζωή του ο Shay δεν έτρεξε τόσο μακριά, μα έφτασε στην πρώτη βάση γεμάτος ενθουσιασμό και με ορθάνοιχτα από χαρά μάτια, κοιτώντας γύρω του απορημένα και σαστισμένα, να καταλάβει τι άλλο πρέπει τώρα να κάνει...

Η εξέδρα συνέχισε τότε, "Shay, τρέξε στη δεύτερη βάση, Shay τρέξε...τρέξε.."
Με την ανάσα κομμένη και άτσαλα, έτρεξε προς τη δεύτερη βάση. Μέχρι όμως να φτάσει ο Shay στη δεύτερη βάση, ο δεξιός αντίπαλος είχε ήδη πιάσει την μπάλα.
Ήταν ο μικρότερος της αντίπαλης ομάδας, και είχε πλέον όλη την ευκαιρία, να γίνει ο ήρωας της ομάδας του.
Θα μπορούσε να πετάξει την μπάλα στον συμπαίκτη της δεύτερης βάσης, όπου θα έβγαζε έξω τον Shay, μα κατάλαβε τις προθέσεις του συμπαίκτη του που έριχνε τις βολές, και την έριξε ψηλά, προς τον συμπαίκτη της τρίτης βάσης.

Ο Shay έτρεξε προς την τρίτη βάση σαν ξετρελαμένος, καθώς οι παίκτες της ομάδας του
έτρεξαν κι εκείνοι προς τη βάση.
Όλοι φωνάζαμε, "Shay, Shay, Shay!!!"

Ο Shay έφτασε στην τρίτη βάση, αλά με την κρυφή βοήθεια του αντίπαλου παίχτη της τρίτης βάσης, ο οποίος σταμάτησε να τρέχει να προλάβει την μπάλα, για να δείξει στον Shay την σωστή κατεύθυνση, το πού ήταν η τρίτη βάση, λέγοντάς του "από 'δώ, από 'δώ Shay.."
Καθώς ο Shay πέρασε από την τρίτη, τα αγόρια και των δύο ομάδων και οι θεατές στις εξέδρες, ξεσηκώθηκαν φωνάζοντας "Shay, τρέξε στη βάση ένα τώρα, τρέξε στη βάση ένα.."
Ο Shay έφτασε στη βάση, πάτησε στον βατήρα, κερδίζοντας το παιχνίδι, και όλοι τον ζητωκραύγασαν σαν τον ήρωα, που βοήθησε να νικήσει η ομάδα.

Εκείνη την ημέρα, συνέχισε με δάκρυα ο πατέρας, τα αγόρια και από τις δύο ομάδες, και ο κόσμος στις εξέδρες, βοήθησαν να φέρουν ένα κομμάτι αληθινής αγάπης και ανθρωπιάς σ' αυτόν τον κόσμο, να δώσουν χαρά σε μια ψυχούλα, που τόσο την λαχταρούσε και που τόσο την είχε ανάγκη.

Ο Shay δεν τα κατάφερε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, πέθανε εκείνο τον χειμώνα, χωρίς όμως να ξεχάσει ποτέ, πώς ήταν ο "ήρωας" που με έκανε τόσο χαρούμενο εκείνη την ημέρα, και την χαρά που έδωσε στην μητέρα του, και που με δάκρυα αγκάλιασε τον μικρό της ήρωα σαν πήγαμε σπίτι.

Και τώρα, ..κυρίες, ...κύριοι, ...ο επίλογος..

Υπάρχουν χιλιάδες ανέκδοτα που στέλνονται δια μέσου internet, χωρίς δεύτερη σκέψη.
Μα όταν πρόκειται για ιστορίες που έχουν να κάνουν με επιλογές ζωής, οι άνθρωποι διστάζουν.
Το ακατέργαστο, το χυδαίο, και συχνά άσεμνο, περνάει ελεύθερα μέσω του κυβερνοχώρου, αλλά η δημόσια συζήτηση για την ευπρέπεια, πάρα πολύ συχνά καταστέλλεται, ακόμη και στα σχολεία η και τους εργασιακούς χώρους μας.

Εάν σκέφτεσαι να προωθήσεις αυτό το κείμενο, πιθανότατα θα κάνεις ίσως επιλογή, στα άτομα στα οποία θα το στείλεις.
Θεωρώ προσωπικά πως ανήκω στα άτομα, που πιστεύουν πως μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
Όλοι έχουμε χιλιάδες ευκαιρίες στην καθημερινή μας ζωή, να καταλάβουμε την φυσική τάξη των πραγμάτων.
Τόσες πολλές, φαινομενικά τετριμμένες αλληλεπιδράσεις μεταξύ δύο ανθρώπων, μας δίνουν μια επιλογή:
Περνάμε κατά μήκος ενός μικρού σπινθήρα αγάπης και ανθρωπιάς;
ή παραβλέπουμε κάθε ευκαιρία, αφήνοντας αυτόν τον κόσμο ακόμη πιο κρύο;

Ένας σοφός είπε κάποτε, "κάθε κοινωνία κρίνεται, από το πώς μεταχειρίζεται τους πιο αδύναμους ανάμεσά της"

Τώρα έχεις δύο επιλογές για το κείμενο που διάβασες..
Διαγραφή, δηλαδή δεν του δίνεις σημασία, ή..
Προώθηση, δηλαδή, αναδημοσίευσέ το...

Να έχεις μια χαρούμενη ημέρα, να έχεις μια "Shay day!"
Κάνε το σωστό, προώθησέ το, δώσε μια ακόμη μικρή ελπίδα στο να καλυτερέψει ο κόσμος μας, να γίνει πιο ανθρώπινος, πιο συμπονετικός, πιο αγνός..

...και, χαμογέλα!!! ...μας παρακολουθούν παιδιά.

Εκστρατεία υπέρ της επιστροφής των Μαρμάρων του Παρθενώνα








Τα μέλη του keep on blogging σε μια προσπάθεια να στηρίξουν την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα στο φυσικό τους χώρο αποφάσισαν να δράσουν όλοι μαζί ενωμένοι ανεβάζοντας την ίδια ημέρα Κυριακή 1 Νοεμβρίου το παρακάτω κείμενο:



Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε επισκεφτεί ή θα επισκεφτούμε το νέο μουσείο Ακρόπολης.


Κάποιοι έχουμε επισκεφτεί και τα κομμάτια που είναι στο Βρετανικό Μουσείο.

Επειδή τα έργα τέχνης αξίζουν περισσότερο όταν είναι ολοκληρωμένα.


Επειδή τα κενά στις μετόπες του Παρθενώνα αποτελούν παραφωνία στο υπέροχο αυτό δημιούργημα.


Επειδή πλέον υπάρχει ζεστός και φιλόξενος χώρος που μπορεί να τα φιλοξενήσει.


Επειδή αυτός ο χώρος βρίσκεται σε αρμονία και άμεση οπτική επαφή με την ίδια την Ακρόπολη.


Επειδή ο αγώνας της αείμνηστης Μελίνας Μερκούρη και η προσδοκία όλων των Ελλήνων είναι καιρός να ευοδωθούν.


Για όλα αυτά λέμε ΝΑΙ στην επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα.







The members of keep on blogging , in an attempt to support the return of the Parthenon Marbles to their natural space, have decided to act together by posting on the same day, Sunday November 1st, the text below:


Most of us have already or will visit the New Acropolis Museum.


Some of us have also visited the pieces held at the British Museum.


Since works of art are more valuable when they are complete.


Since there now exists a warm and hospitable place to host the marbles.


Since it’s high time that Melina Mercouri’s battle and the expectations of all Greeks were realized.


We say YES to the return of the Parthenon Marbles to Greece.