Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

Κρίση

Κρίση

Κάνουμε πολύ λόγο για την κρίση των αξιών στην εποχή μας. Εγώ αναρωτιέμαι μήπως έτσι προσπαθούμε να συγκαλύψουμε την πραγματική κρίση που είναι η κρίση ευθύνης που κυριαρχεί στη ζωή όλων μας και σε όλα τα επίπεδα και τις περιστάσεις. Στις προσωπικές, τις διαπροσωπικές σχέσεις γενικά και ειδικότερα στο γάμο, στην οικογένεια, στην κοινωνία. 

Σχεδόν κανείς μας δεν αναλαμβάνει κάποια ευθύνη για την κακοδαιμονία που κυριαρχεί στην προσωπική, την διαπροσωπική και την κοινωνική μας ζωή. Σχεδόν όλοι για ότι γίνεται κακό θεωρούμε υπεύθυνο κάποιον άλλον. Για όλα φταίνε πάντα οι άλλοι. Ο σύζυγος θεωρεί υπεύθυνη τη σύζυγο και η σύζυγος το σύζυγο για τα αδιέξοδα του γάμου τους. ΟΙ γονείς κατηγορούν τα παιδιά και τα παιδιά τους γονείς. Οι κληρικοί κατακρίνουν τους πιστούς για τις αμαρτίες τους και οι πιστοί κατακρίνουν τους κληρικούς. Οι πολίτες κατηγορούν τους πολιτικούς, οι πολιτικοί όμως δεν αποδίδουν καμία ευθύνη στους πολίτες για τα αδιέξοδά μας γιατί φοβούνται ότι αν το κάνουν, θα χάσουν την ψήφο τους, αλλά κατηγορούν ο ένας τον άλλον. 

Όλοι θεωρούμε υπεύθυνους τους άλλους για όλα και όσο συνεχίζουμε να το κάνουμε αυτό θα κατεβαίνουμε όλο και πιο κάτων στου κακού τη σκάλα, θα χωνόμαστε όλοι όλο και πιο βαθιά στην κόλαση που εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε. 

Ο π. Φιλόθεος Φάρος γεννήθηκε το 1930 στον Πειραιά. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες, νομικά και θεολογία. Έγινε κληρικός το 1962 και συνέχισε σπουδές στην ποιμαντική ψυχολογία και την ποιμαντική συμβουλευτική στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης στις ΗΠΑ. Δίδαξε ποιμαντική ψυχολογία στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη και εργάσθηκε ως Pastoral Counselor και Family Therapy Supervisor στην πρότυπη ψυχιατρική θεραπευτική κοινότητα Human Resource Institute της Βοστώνης, όπου απέκτησε μια σημαντική ψυχοθεραπευτική εμπειρία κάνοντας ατομική και ομαδική ψυχοθεραπεία και κυρίως εργαζόμενος με οικογένειες και ζευγάρια. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα επεχείρησε να θέσει στην υπηρεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος την εμπειρία του, οργανώνοντας ένα πρόγραμμα ποιμαντικής κλινικής εξασκήσεως για κληρικούς σ' ένα νοσοκομείο της Αθήνας. Ταυτόχρονα οργάνωσε ένα κέντρο νεότητος για την Αρχιεπισκοπή Αθηνών, όπου καλλιεργείται και προάγεται η κοινοτική ζωή. Έχει γράψει πολλά άρθρα, μελέτες και δεκατρία βιβλία που διαπραγματεύονται άμεσα και καίρια για τη ζωή του ανθρώπου θέματα, όπως είναι το πένθος, ο γάμος, η ανατροφή των παιδιών, ο έρωτας κτλ.