Καρτ ποστάλ

Ως καρτ ποστάλ χαρακτηρίζεται η κάρτα από χοντρό χαρτί με εκτυπωμένη κάποια παράσταση στη μία πλευρά και χώρο για να γραφτεί ένα σύντομο σημείωμα και η διεύθυνση του παραλήπτη στην άλλη. Αποστέλλεται ταχυδρομικά χωρίς να απαιτείται φάκελος. Οι συλλέκτες γραμματοσήμων διακρίνουν μεταξύ καρτ-ποστάλ (postcards) (οι οποίες απαιτούν γραμματόσημο) και ταχυδρομικών καρτών (που έχουν την σφραγίδα προ-τυπωμένη πάνω τους). Ενώ μια καρτ ποστάλ εκτυπώνεται συνήθως από μια ιδιωτική εταιρεία, άτομο ή οργανισμό, μια ταχυδρομική κάρτα εκδίδεται από την αρμόδια ταχυδρομική αρχή. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η εποχή των καρτών άρχισε όταν η πρώτη κάρτα ταχυδρομήθηκε τον Δεκέμβριο του 1848 και περιείχε έντυπη διαφήμιση σε αυτή.

 Η πρώτη εμπορική κάρτα που παρήχθη δημιουργήθηκε το 1861 από τον John P. Charlton στην Φιλαδέλφεια, που κατοχύρωσε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την ταχυδρομική κάρτα, και ακολούθως πώλησε τα δικαιώματα στον Hymen Lipman, του οποίου οι καρτ-ποστάλ, με ένα διακοσμητικό περιθώριο, ονομάστηκαν «Ταχυδρομική κάρτα του Lipman» Οι κάρτες αυτές δεν είχαν εικόνα. Η πρώτη αμερικανική καρτ-ποστάλ αναπτύχθηκε το 1873 από το εργοστάσιο φακέλων Morgan στο Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης. 

Αργότερα το 1873, ο John Creswell παρουσίασε την πρώτη τυπωμένη «κάρτα των δέκα πεννών». Οι πρώτες αυτές καρτ-ποστάλ απεικόνιζαν την Διαπολιτειακή Βιομηχανική Έκθεση που πραγματοποιήθηκε στο Σικάγο. Οι καρτ-ποστάλ δημιουργήθηκαν επειδή οι άνθρωποι έψαχναν για έναν ευκολότερο τρόπο για να στείλουν γρήγορα σημειώματα. Η πρώτη κάρτα που εκτυπώθηκε ως σουβενίρ στις Ηνωμένες Πολιτείες τυπώθηκε το 1893 να διαφημίσει την Παγκόσμια Έκθεση στο Σικάγο. 

Το Κρατικό ταχυδρομείο κατείχε το μονοπώλιο έκδοσης καρτών μέχρι τις 19 Μαΐου του 1898, όταν το Κογκρέσο ψήφισε τον Νόμο ιδιωτικών ταχυδρομικών καρτών, που επέτρεψε τους ιδιώτες εκδότες να εκτυπώσουν καρτ-ποστάλ. Αρχικά, η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών απαγόρευσε στις ιδιωτικές επιχειρήσεις να αποκαλούν αυτές τις κάρτες τους «καρτ-ποστάλ», έτσι ήταν γνωστές ως «κάρτες σουβενίρ». Αυτές οι κάρτες έπρεπε να φέρουν την ένδειξη «Private Cards Mailing». Η απαγόρευση αυτή ακυρώθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 1901, όταν οι ιδιωτικές εταιρείες μπορούσαν να χρησιμοποιούν τη λέξη «καρτ ποστάλ». Οι καρτ ποστάλ δεν είχαν τη δυνατότητα να έχουν μια διαιρεμένη περιοχή στο πίσω μέρος και όσοι αλληλογραφούσαν μπορούσαν να γράψουν μόνο στο μπροστινό μέρος της κάρτας. 

Αυτή ήταν γνωστό ως «αδιαίρετη πίσω» εποχή των καρτ-ποστάλ. Στις 1 Μαρτίου 1907 το ταχυδρομείο επιτρέπεται στους ιδιώτες να γράφουν την διεύθυνση στην πίσω πλευρά της καρτ ποστάλ. Οι καρτ-ποστάλ, με τη μορφή των καρτών των Κυβερνητικών ταχυδρομείων και κάρτες που εκτυπώθηκαν ως σουβενίρ, έγιναν πολύ δημοφιλές. Το 1908, είχαν ταχυδρομηθεί 677 εκατομμυρίου καρτ-ποστάλ. Η εποχή του “λευκού περιγράμματος”, που ονομάζεται έτσι για προφανείς λόγους, διήρκεσε περίπου από το 1916 ως το 1930. 

Η ταχυδρομική υπηρεσία των Ηνωμένων Πολιτειών ορίζει μια καρτ ποστάλ ως: ορθογώνια, me τουλάχιστον 889 mm ύψος × 127mm μήκος × 0.178 mm) πάχος και όχι περισσότερο από 108 mm ύψος × 152.4 mm μήκος × 0.406 mm πάχος. Το περιεχόμενο ( κείμενο, φωτογραφίες ) είναι διαθέσιμο σύμφωνα με την άδεια Creative Commons Attribution-ShareAlike πηγή : wikipedia και Metropolitan Postcard Club of New York City

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο : http://taxydromeio.gr/postcard/ | ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ