Στο εγώ αρέσει να παραγεμίζει τη ζωή μας με ασήμαντα καθήκοντα και να την αναστατώνει με μικρολεπτομέρειες ώστε να είμαστε πάντα "υπεραπασχολημένοι" και να μην έχουμε χρόνο για ανάπτυξη και αλλαγή. Μας πείθει ότι είναι σημαντικό να διαβάσουμε μια καθημερινή εφημερίδα, να δούμε τηλεόραση, να κουρέψουμε το γκαζόν, να σιδερώσουμε τα σεντόνια, να διαβάσουμε ασήμαντες επιστολές, να μαντάρουμε τις κάλτσες μας, προσπαθώντας έτσι να μας εμποδίσει να ασχοληθούμε με κάτι δημιουργικό, οικείο, αποδοτικό, ευχάριστο και απολαυστικό.
Το εγώ συνέχεια φλυαρεί γύρω από τους φόβους, τις ανησυχίες και τις αμφιβολίες, γεμίζοντας το κεφάλι μας με σκέψεις που δεν καταλήγουν πουθενά. Έτσι δε μας δίνει την ευκαιρία να σκεφτούμε για τον εαυτό μας, να αναρωτηθούμε, να εξερευνήσουμε νέες δυνατότητες, να αναγνωρίσουμε τα καταπιεσμένα συναισθήματά μας, να προχωρήσουμε πέρα από τους παλιούς τρόπους ύπαρξης για να αναπτύξουμε ένα καινούργιο ό
ραμα.
Όποτε πιάνεις τον εαυτό σου να είναι υπεραπασχολημένος αλλά χωρίς αυτό να σε οδηγεί πουθενά, να είσαι σίγουρος ότι το ‘’άτακτο ζουζούνι’’ σου έχει πάρει τον έλεγχο και ότι απομακρύνεσαι από την αλλαγή.
''Δεν μπορείς να πάρεις έναν πίθηκο και να τον κάνεις βουνό.
Ένας πίθηκος είναι πάντα ένας πίθηκος και θα πηδάει από δέντρο σε δέντρο.
Ένα βουνό είναι πάντα ένα βουνό και θα παραμένει βουνό.
Το εγώ σου είναι ο πίθηκος και ο εαυτός σου το βουνό... Μπορείς να διαλέξεις να χρησιμοποιείς το μυαλό του πιθήκου ή να αισθάνεσαι βουνό''.
Όποτε πιάνεις τον εαυτό σου να είναι υπεραπασχολημένος αλλά χωρίς αυτό να σε οδηγεί πουθενά, να είσαι σίγουρος ότι το ‘’άτακτο ζουζούνι’’ σου έχει πάρει τον έλεγχο και ότι απομακρύνεσαι από την αλλαγή.
''Δεν μπορείς να πάρεις έναν πίθηκο και να τον κάνεις βουνό.
Ένας πίθηκος είναι πάντα ένας πίθηκος και θα πηδάει από δέντρο σε δέντρο.
Ένα βουνό είναι πάντα ένα βουνό και θα παραμένει βουνό.
Το εγώ σου είναι ο πίθηκος και ο εαυτός σου το βουνό... Μπορείς να διαλέξεις να χρησιμοποιείς το μυαλό του πιθήκου ή να αισθάνεσαι βουνό''.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου