πάντα την νύχτα νιώθεις μεγαλύτερη μοναξιά... πάντα την νύχτα κανείς τις περισσότερες σκέψεις... πάντα την νύχτα σε πνίγουν τα αισθήματα σου... πάντα την νύχτα είσαι πιο ευάλωτος...
σήμερα,αυτή την στιγμή είναι άλλη μια νύχτα που κ εγώ νιώθω έτσι...
η βασική μου σκέψη όμως είναι τι φταίει κ δεν μπορώ να σε δω, να σε εχω δίπλα μου... φταίνε οι ρυθμοί που έχουμε πλέον εμείς οι άνθρωποι... οι υποχρεώσεις που αντί να τις ρυθμίζουμε εμείς ανάλογα τα θέλω μας ρυθμίζουν αυτές την δίκη μας ζωή κ προσαρμόζουμε τα θέλω μας...
πως μπορείς να έχεις προσωπική ζωή κάτω από αυτό το πρόγραμμα, κ αν είσαι τυχερός κ έχεις προσωπική ζωή πως μπορείς να την κρατήσεις κ NA την κτίσεισ κάτω από αυτές τις καταστάσεις;
αφήνουμε τον χρόνο να μας κυνηγάει... αφήνουμε να μας φυλακίζει...
θέλει πλέον υπομονή,επιμονή,κατανόηση κ πολύ θέληση το κτίσιμο των σχέσεων... θέλει θυσίες...
{φιλική ή ερωτική σχέση δεν έχει διαφορά}
αρκεί ένα τηλεφώνημα;ένα μήνυμα; για να κρατήσει κάτι ζωντανό; η απλά το βάζει σε μια κατάσταση αδράνειας;
κ AN μπαίνει σε αδράνεια μήπως χάνετε χρονος άδικα;
δεν ξέρω... το μόνο που ξέρω είναι ότι θέλω να σε δω κ δεν μπορώ ... όχι γιατί δεν θέλουμε αλλά γιατί δεν προλαβαίνουμε... AΔIKO
3 σχόλια:
Είναι γεγονός πως αφεθήκαμε στις καταστάσεις κυνηγώντας πράγματα πολύ ψηλότερα από μας και τώρα τρέχουμε για να προλάβουμε...
Τι ζητούσε ο άνθρωπος πριν 20 χρόνια και τι τώρα; Τις πληρώνουμε τις επιλογές μας...
...και νά μαστε. Τρεχάμενοι, δεν προλαβαίνουμε να σταθούμε ένα γειά να πούμε... πόσο μάλλον να αγαπήσουμε...
Φιλί
Ο χρόνος αργά ή γρήγορα θα βρεθεί. Ο χρόνος είναι υπηρέτης του ανθρώπου και ένα ρολόι είναι ανίκανο να μας νικήσει... Φίλε/φίλη μου adiple μπορεί να μην προλαβαίνουμε να σταθούμε μια στιγμή για να πούμε ένα γειά, αλλά μπορούμε να ζήσουμε μια ολόκληρη ζωή σε μια στιγμή. Και φυσικά να αγαπήσουμε... Όσο για την συγγραφέα του blog, συγχαρητήρια για τον τρόπο που γράφεις. Μόνο που είναι κρίμα να είναι η θλίψη που μας ωθεί πάντα (ή σχεδόν πάντα)να γράφουμε... Να έχεις ένα όμορφο βράδυ!
σε ευχαριστώ... εγώ θα έλεγα πως ο έρωτας στα συγκεκριμένα κείμενα με βοήθησε να γράψω... κ ο έρωτας πάντα εμπνέει... πάντα σε γεμίζει συναισθηματικά... κ σε κάνει να νιώθεις μια θλίψη βαθιά ίσως κ πιο γλυκιά... για αυτό κ εκφραζόμαστε διαφορετικά ... πιο έντονα!!!
Δημοσίευση σχολίου